تولید و عرضه ۱۶ قلم نانودارو در کشور
تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۱۳۱۸۴
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری، لیپوزومال، نانوذرات پروتئینی، نانوبلور، مایسل، نانوذرات پلیمری و معدنی و کونژوگه پروتئین-دارو از جمله پلتفرمهای مهمی هستند که در داخل کشور برای تولید نانودارو از آنها استفاده میشود.
چند پلتفرم مهم دیگر نیز وجود دارد که از آنها در جهان برای تولید نانودارو استفاده میشود اما در ایران محصولی با این پلتفرمها نداریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بررسی اطلاعات علمی نشان میدهد که سه پلتفرم Tissue-targeted delivery ،cell-derived vehicles و Targeted degradation پتانسیل بالایی برای تولید نانودارو دارند، هرچند هنوز از آنها برای تولید داروی تجاری، نه در داخل و نه خارج کشور، استفاده نشده است.
در حال حاضر ارزش بازار جهانی دارو ۱۴۰۰ میلیارد دلار بوده و در داخل کشور این بازار حجمی در حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان دارد. سرانه جهانی هزینه دارو ۱۶۵ دلار و در ایران ۷۵ دلار است. ارزش واردات دارو در کشور کمتر از دو میلیارد دلار بوده که میتوان گفت بیشتر داروهای مصرفی در داخل کشور تولید میشود. ۹۷ درصد از داروهای مصرفی در داخل کشور تولید داخل بوده و بخش کوچکی از آنها وارد میشود.
در بازار جهانی، کمتر از ۱۰۰ نانودارو به ارزش تقریبا ۵۴ میلیارد دلار تولید و توزیع میشود که این رقم در داخل کشور ۱۶ نانو دارو بوده که ۷۲۱ میلیارد تومان ارزش آن است.
در زیر به بررسی برخی از نانوداروهای ایرانی، پلتفرم های آنها و همچنین مقایسه قیمتی با نمونه های خارجی پرداخته شده است:
ســینا دوکســوزوم، یــک داروی ضد تومور اســت که در درمان ســرطان پستان متاســتاز دهنــده به ویژه در بیمارانــی کــه در معــرض یا دارای مشکلات قلبی هستند و همچنین درمان ســرطان تخمدان پیشرفته استفاده میشود. قیمت نمونه جهانی این دارو ۶۵ دلار بوده و قیمت نمونه داخلی ۷۵۰ هزار تومان است.
نانوداروی ضدسرطان پاکلینب، برای درمان سرطانهایی مانند پستان، ریه و پانکراس توسط شرکت نانوداروپژوهان تولید شده است. این نانودارو، با نفوذ به بافت سرطانی، از پیشرفت تومور جلوگیری کرده و باعث نابودی بافت سرطانی میشود. پلتفرم مورد استفاده برای این نانودارو، کونژوگه پروتئین-دارو است، ارزش بازار جهانی آن ۱٫۲ میلیارد دلار بوده، قیمت نمونه جهانی دارو ۸۰ دلار بوده و قیمت نمونه داخلی ۱ میلیون ۸۰۰ هزار تومان است.
پادینکس یک ترکیب زوج شده یا کونژوگه (Conjugate) آنتیبادی-دارو است که برای مقابله با سرطان پستان تولید شده است. بازار جهانی این دارو در سال ۲۰۲۱ در حدود ۲٫۱ میلیارد دلار بوده است، قیمت نمونه جهانی این دارو ۳۹۵۰ دلار بوده و نمونه داخلی ۹ میلیون تومان قیمت دارد.
دپوستیوا (Depostiva) حاوی تریامسینولون استوناید لود شده در داخل میکروکرههای پلیمری است که برای تسکین درد زانو تولید شده است. پلتفرم این دارو، کونژوگه آنتیبادی- دارو است، قیمت نمونه خارجی این دارو ۶۶۵ دلار بوده در حالی که این داروی ایرانی ۴۳۸ هزار تومان قیمت دارد.
سیناآمفولیش نانودارویی است که از فناوری نانولیپوزوم استفاده میکند که برای درمان لیشمانیا تجویز میشود.
داروی امند از پلتفرم نانوبلور بهرهمند بوده که برای کاهش حالت تهوع پس از شیمیدرمانی از آن استفاده میشود. ارزش جهانی این دارو ۱۲۷ میلیون دلار است.
کد خبر 6005865 مهتاب چابوکمنبع: مهر
کلیدواژه: فناوری نانو دارو معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری سرطان تحقیقات علمی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات حاکمیت سایبری هوش مصنوعی عیسی زارع پور شرکت دانش بنیان اینترنت معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری گوگل زلزله فناوری نانو فناوری فضایی همراه اول وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات برای تولید نانودارو میلیارد دلار بوده استفاده می شود جهانی این دارو داخل کشور بازار جهانی دلار بوده قیمت نمونه پلتفرم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۱۳۱۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چالشهای میزبانی جامجهانی ۲۰۳۴ / دلارهای نفتی عربستان قرار است چگونه هزینه شوند؟
به گزارش صدای ایران از یورونیوز فارسی،ده سال مانده به زمان برگزاری جام جهانی فوتبال در عربستان سعودی، این کشور مشغول گسترش و بهبود زیرساختهای خود برای میزبانی از بزرگترین فستیوال فوتبال ملی در جهان است.
جایی که حکومت پادشاهی باید استادیومها، هتلها و شبکههای حمل و نقل خود را به شکل قابل توجهی بهبود و گسترش دهد. خبرگزاری فرانسه در گزارشی به این مسئله پرداخته و اضافه میکند که زیرساختها دغدغه اصلی این پادشاهی نفتخیز نفت است، تنها کاندیدای برگزاری جام جهانی ۲۰۳۴ که به زودی رسما این میزبانی را از سوی فیفا دریافت خواهد کرد.
عربستان صادرکننده نفت خام فاقد منابع نیست، اما برای تلطیف وجهه خود به عنوان یک کشور محافظهکار و اسلامگرای افراطی تلاش میکند با جذب سرمایهگذار خارجی این نقیصه را برطرف کند.
این کشور با سرمایه هنگفت ۵۰۰ میلیارد دلار در پروژه شهری آیندهنگر و بلندپراوزانه نئوم میخواهد تصویری از آینده را ارائه نماید. صرف نظر از اینکه این ایده جاهطلبانه تا چه اندازه عملی و اجرایی خواهد بود، بیشتر نمایانگر تمایل ولیعهد ماجراجوی سعودی برای نمایش و جلب توجهات جهانی است.
چالش استادیومها
برای میزبانی جام جهانی ۲۰۲۴ عربستان به ۱۴ ورزشگاه با ظرفیت دستکم ۴۰ هزار نفر نیاز خواهد داشت تا بتوانند پذیرای ۴۸ تیم حاضر در جام جهانی باشند، اما در حال حاضر تنها دو ورزشگاه آماده هستند؛ استادیوم ملک عبدالله در جده و استادیوم بینالمللی ملک فهد که در ریاض در حال بازسازی است.
این کشور که دارای لیگ فوتبال معتبری است حدود ۳۰ زمین دیگر هم دارد، اما بیشتر آنها قدیمی، کوچک و یا احاطه شده توسط پیستهای دو و میدانی هستند که دیگر در دنیای فوتبال مرسوم نیستند.
یکی از مقامات فدراسیون فوتبال عربستان به خبرگزاری فرانسه میگوید: «ما هنوز ده سال در پیش داریم که در طی آن وضعیت استادیومها به طور اساسی تغییر خواهد کرد.» او که نخواست نامش فاش شود، افزود: «این یک چالش بزرگ است، اما ما بر آن غلبه خواهیم کرد.»
اسکان و حمل و نقل
علاوه بر جام جهانی فوتبال، این کشور بیابانی با جمعیت ۳۲ میلیون نفر میزبان جام ملتهای آسیا ۲۰۲۷، بازیهای آسیایی زمستانی ۲۰۲۹ و همچنین بازیهای آسیایی ۲۰۳۴ نیز خواهد بود. برگزاری بازیهای زمستانی در این کشور بیابانی و کویری انتقاد طرفداران محیط زیست را به همراه داشته، اما پادشاهی سعودی میخواهد بدون توجه به این انتقادات تمام این فرآیندها را به مدد دلارهای نفتی طی کند.
قطر همسایه، که میزبان اولین جام جهانی در خاورمیانه در سال ۲۰۲۲ بود، قبل از این رویداد تا ۲۲۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری کرد که زیرساختهای مربوطه را نیز شامل میشود.
عربستان سعودی در حال حاضر ساخت دو استادیوم جدید را آغاز کرده است: استادیوم بین المللی ملک فهد در قیدیه، پروژهای بزرگ در خارج از پایتخت، و استادیوم دیگری در شهر دمام، در شرق کشور. هر دو این استادیومها قرار است دو سال دیگر افتتاح شوند.
به گفته یک مقام سعودی، طراحی یک استادیوم جدید در دیریه در نزدیکی ریاض نیز از پیش تصویب شده، در حالی که رسانههای محلی گفتند که مناقصههای ساخت و توسعه زمینهای فوتبال بهزودی به ارزش ۲.۶۹ میلیارد دلار آغاز میشود.
اما این کشور تنها به استادیومها نیاز ندارد و حمل و نقل و اسکان طرفداران هم در شهرهای میزبان این مسابقات یعنی در ریاض، جده، دمام و ابها و همچنین در قیدیا و نئوم نیز حائز اهمیت است.
حسین ماهران، معمار، در کنفرانسی درباره طراحی و ساخت استادیوم که در ماه فوریه در ریاض برگزار شد، به خبرگزاری فرانسه گفت: «عواملی مانند اسکان و حمل و نقل عمومی در داخل و بین شهرها هنوز باید توسعه یابد. اما واضح است که پادشاهی قاطعانه به این راه متعهد است.»
چالش عمده آب و هوا
گرما، در کشوری که دمای هوا در تابستان از ۴۰ درجه سانتیگراد فراتر میرود، چالش دیگری برای کشور میزبان است، اگرچه یاسر المصحال، رئیس فدراسیون فوتبال عربستان سعودی سال گذشته گفت که پادشاهی آماده است تا این رویداد را در تابستان مانند زمستان برگزار کند.
رضوان درویش، رئیس شرکت تهویه مطبوع عربستان سعودی گرین ایر به خبرگزاری فرانسه میگوید: «در حال حاضر برنامههای خنک کننده برای سه ورزشگاه مورد استفاده لیگ عربستان وجود دارد که ستارههای جهانی مانند کریستیانو رونالدو و نیمار را به خود جذب کرده است.»
فراتر از زیرساختهای فیزیکی، عربستان سعودی همچنین باید منابع انسانی لازم برای مدیریت سایتها، از امنیت گرفته تا نظافت، از جمله تهیه بلیط و پذیرایی را نیز در نظر بگیرد.
لی کولیر، از گروه مشاوره STRI، با برآورد این که کشور خلیج فارس به جای واردات نیروی کار به دنبال آموزش سعودیها خواهد بود، تاکید کرد که این یک چالش بزرگ خواهد بود.
در فاصله یک دهه مانده تا زمان برگزاری جام جهانی فوتبال در عربستان سعودی این کشور با چالشهای قابل توجهی رو به رو خواهد بود که امیدوار است به مدد دلارهای نفتی، مدیریت و مشاوره خارجی و همچنین تربیت نیروی انسانی مناسب بتواند از پس آن برآید.